I wojna światowa - front włoski i front bałkański. Przebieg, najważniejsze bitwy, opis. Jednym z najbardziej pomijanych aspektów I wojny światowej jest jej front bałkański, gdzie Państwa Centralne toczyły ciężkie walki z wojskami Serbii, wspieranymi przez Ententę. Należy przecież pamiętać, że wojna zaczęła się właśnie od Od dwóch nad zdobytym Berlinem powiewały sowieckie sztandary, a potwornie zniszczony, oblegany od 13 lutego 1945 r., Wrocław wciąż bronił się przed Armią Czerwoną. Dlaczego? Walki w Afryce i na Pacyfiku przeciw>niemieckim kolonjom*. Do>Niemiec i>Austro-Węgier dołączyła>Turcja. Bitwy morskie pod Coronelem i Falklandami*. Rok 1915: styczeń-marzec 1915: 3. Front zachodni (I-III) >Niemcy, ze względu na sukcesy na froncie wschodnim, postanowili ograniczyć działania na zachodzie i przyjęli tam postawę defensywną. Schemat oraz animacja mogą zostać wykorzystane podczas lekcji poświęconych zakończeniu walk w Afryce i utworzeniu frontu we Włoszech – jako punkt wyjścia i przypomnienie sytuacji w latach 1940–1942. Spis ilustracji nieopisanych: Ćwiczenie 4 – mapa Alianci podczas II wojny światowej, grudzień 1942 r.; Walki na Bałkanach w 1941 roku Wiosna 1941. Sytuacja na Półwyspie Bałkańskim zaostrza się. Niemcy mają tu swoich sojuszników: Węgry, Rumunię i Bułgarię, podczas, gdy Jugosławia pozostaje neutralna, a Grecja z powodzeniem odpiera włoskie ataki z Albanii. bitwa pod Iławą Pruską. bitwa pod Frydlandem. bitwa pod Wagram. bitwa pod Borodino. Przegrane bitwy Napoleona Bonaparte: bitwa pod Lipskiem nazwana również "bitwą narodów". bitwa pod Waterloo. Wojny napoleońskie obejmują lata od 1796 do 1815 roku. Przyczyniły się one do powstania nowych mysi społecznych w Polsce, Bałkanach, Belgii 2. Walki na Sycylii i we Włoszech 3. Konferencja Wielkiej Trójki 4. Otwarcie drugiego frontu w Europie 5. Koniec wojny w Europie 6. Walki na Dalekim Wschodzie XXXIII.1 XXXIII.3 XXXIII.4 – wyjaśnia znaczenie terminów: izolacjonizm, Karta atlantycka, Wielka Koalicja, Wielka Trójka, konferencja w Teheranie – zna daty: konferencji Tak brzmiała oficjalna nazwa Legionów Polskich we Włoszech. Oddziały te otrzymały mundury wzorowane na ubiorach polskiej kawalerii narodowej i sztandary zbliżone do polskich. Na żołnierskich szlifach polskich legionistów we Włoszech widniał włoski napis „Ludzie wolni są braćmi”. Porucznik piech. Jerzy Waletko był jednym z kilkudziesięciu spadochroniarzy Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, którzy w czasie II wojny światowej walczyli na Bałkanach. Po specjalistycznym przeszkoleniu na kursach dla cichociemnych we Włoszech i w Palestynie, w 1944 r. został zrzucony na teren wroga. YWZw. Winston Churchill dokonuje inspekcji brytyjskich żołnierzy, 1941 r. Dla wielu wymarzonym zakończeniem II wojny światowej byłoby wyzwolenie Polski przez aliantów zachodnich. Tego chciał też Winston Churchill, który przygotował projekt ataku sprzymierzonych na Bałkany i dalszej ofensywy na północ. Jednak czy było to w ogóle realne? Już w 1942 r. premier Wielkiej Brytanii postulował odparcie Niemców z basenu Morza Śródziemnego. Chciał uderzyć w „miękkie podbrzusze Europy” jak nazywał obszar Bałkanów. Operacja ta miała być skoordynowana z atakiem na Półwysep Apeniński. Otwierałoby to szeroki front południowy, który wypierałby Niemców w kierunku północnym, co w konsekwencji odcięłoby ich armię na obszarze ZSRR. Prócz kwestii strategicznych plan Churchilla miał również swoje uzasadnienie polityczne. Wyzwolenie bowiem obszarów Europy Środkowej i Wschodniej przez zachodnich aliantów, uniemożliwiałoby Sowietom zwasalizowanie tych ziem, a tym samym pozycja ZSRR po wojnie nie zostałaby tak wydatnie wzmocniona. Premier Wielkiej Brytanii przewidywał dwa warianty ataku na Bałkany. Pierwszy zakładał desant w okolicach Salonik, a następnie natarcie w kierunku Jugosławii i później na północ, na Czechosłowację. Druga opcja była oparta o atak poprowadzony od Morza Marmara przez Bułgarię, Rumunię do Zagłębia Borysławskiego. Ten wariant miał jednak zasadniczy mankament: zakładał współdziałanie z Turkami, którzy za bardzo nie chcieli angażować się w światową wojnę. Wielu generałów dostrzegało też inne problemy. Walki miałyby bowiem miejsce na obszarach górskich. Nie chodziło tylko o Bałkany, ale też Karpaty. Do tego trzeba by było sforsować Dunaj. Z drugiej strony przewidywano, że rządy węgierskie i rumuńskie mogą przejść w krytycznym momencie na stronę koalicji. Desant amerykańskiej 3. Dywizji Piechoty na Sycylii, 10 lipca 1943 r. Sztabowcy zarówno amerykańscy, jak i brytyjscy pozostali jednak nieugięci. W nocy z 9 na 10 lipca 1943 r. desantem na Sycylię rozpoczęto atak na Włochy. Wyspę opanowano po 38 dniach walk. Następnym celem był Półwysep Apeniński. Bałkany natomiast ciągle odrzucano jako potencjalny miejsce ofensywy. Przeciwko Churchillowi był również prezydent USA Franklin Delano Roosevelt. Przywódcy amerykańskiemu zależało na pozyskaniu Stalina do walki z Japończykami, zatem wolał nie zadrażniać z nim stosunków. Sam Stalin zresztą doskonale zdawał sobie sprawę jak niekorzystny dla jego interesów jest projekt otwarcia frontu na Bałkanach, dlatego robił wszystko by go storpedować. I to się mu udało. W rezultacie drugi front otwarto nie na Bałkanach, lecz w Normandii i to dopiero 6 czerwca 1944 r. Gdyby nawet wtedy zamiast północną Francję zaatakowano Grecję, to niewiele by to zmieniło w sytuacji Polski. Sowieci wkroczyli na terytorium II RP pół roku wcześniej, a w czerwcu zbliżali się już do Bugu. Żeby zatem plan Churchilla przyniósł jakiekolwiek pozytywne skutki dla Polski, to musiałby on być zrealizowany jeszcze w 1943 r., kiedy Armia Czerwona biła się z Wehrmachtem na terytorium ZSRR. Od razu nasuwa się tu wspomniane lato, gdy atakowano Włochy. Problem w tym, czy alianci rzeczywiście byliby w stanie zorganizować dwie tak wielkie operacje jednocześnie? Warto sobie przypomnieć, ile czasu zajęło przygotowanie desantu w Normandii. Nawet jeżeli nadludzkim wysiłkiem udałoby się zebrać konieczne siły, to w grę wchodziłby atak jedynie na Jugosławię, gdyż jak wiadomo Turcja do wojny jeszcze wtedy nie przystąpiła. Natomiast desant na tamtejsze skaliste wybrzeże, to nie to samo co na francuskie piaszczyste plaże. A im dalej w las, a właściwie w góry, tym więcej problemów. Lądowanie aliantów w Normandii, 6 czerwca 1944 r. Jedyne na co można byłoby liczyć to to, że Niemcy nie zdołają przerzucić na Bałkany znaczących jednostek, szybko pokonano by góry i wkroczono na Nizinę Panońską. Niemcy atakowani jednocześnie z kilku stron mieliby już wtedy olbrzymie problemy. Trudno się spodziewać, aby Węgrzy w takiej sytuacji zachowali lojalność wobec sojusznika, skoro nawet w rzeczywistości próbowali przejść na stronę aliantów. To się nie udało, ale w naszym scenariuszu Amerykanie i Brytyjczycy byliby już na terytorium Węgier. Jeżeli zatem Budapeszt w porę zmieniłby front, to ułatwiałoby to sprzymierzonym sforsowanie Dunaju i dotarcie do Karpat. Przy takiej opcji, na przełomie 1943 i 1944 r. alianci znaleźliby się u granic Polski. Podobnie jak Sowieci, którzy odciążeni na froncie konsekwentnie podążaliby na zachód. Wtedy w Polsce Armia Krajowa przystąpiłaby do akcji „Burza”. Następuje seria ataków na niemieckie posterunki, a idące od południa z Amerykanami i Brytyjczykami oddziały Maczka i Andersa współdziałając z AK wyzwalają kolejne miasta. Gorzej jest na wschodzie, gdzie członkowie polskiego podziemia są aresztowywani. Dochodzi do pierwszych styczności jednostek sowiecki i alianckich. Nie zawsze są to kontakty przyjazne. W skutek niejasności, co do obszaru odpowiedzialności mają miejsce wzajemne ostrzeliwania. Dopiero w lutym 1945 r. w Jałcie Wielka Trójka precyzuje ustalenia wcześniejszej konferencji w Teheranie. Jako linię rozgraniczenia przyjęta zostaje Linia Curzona – przyznająca Lwów i Zagłębie Borysławskie Polsce. Jako rekompensatę za anektowane do ZSRR ziemie Polska zostaje poszerzona o część Śląska i Pomorza. W ofensywie na Berlin uczestniczą wszystkie siły sprzymierzonych, łącznie z idącą od Prus Wschodnich Armią Czerwoną. Oczywiście, jest to kolejne pole do niesnasek i sporów w sztabie, co skwapliwie wykorzystują za każdym razem Niemcy. Defilada żołnierzy 1. Dywizji Pancernej na ulicach Bredy, 11 listopada 1944 r. Jednakże wojna bez ataku od zachodu i wzięcia III Rzeszy w kleszcze mogłaby się skończyć dużo później. Walki we Włoszech trwały przecież niemal do końca wojny. Zapewne zatem alianci musieliby przeprowadzić jeszcze dodatkowe ataki na południe Francji (co miało miejsce w rzeczywistości). Dopiero w takiej sytuacji ostateczne zwycięstwo nabrałoby realnych kształtów. Gdy już jednak doszło do zakończenia wojny, to przyszłość Polski byłaby o wiele lepsza od tej zafundowanej nam przez Sowietów. Do Warszawy wróciłby rząd na uchodźstwie. Moglibyśmy później korzystać z planu Marshalla i włączyć się w integrację europejską u jej zarania. ZSRR musiałby się zadowolić jedynie zdobyczami terytorialnymi. Żelazna kurtyna opadłaby zatem gdzieś za Lwowem. Nie byłoby mordowania Wyklętych, powojennych zsyłek, katowania na UB, tłumienia strajków etc. Dzisiaj natomiast bylibyśmy dużo bogatszym i silniejszym państwem. Niestety, zauważmy ile zmiennych musiałoby zostać spełnionych by ta piękna wizja okazała się prawdą: desant na Bałkany we właściwym czasie, brak znaczących sił niemieckich na tym obszarze, przejście Węgrów na stronę aliantów, zajęcie Polski przed Armią Czerwoną. A wystarczy by na którymś etapie pojawił się jakiś błąd i wszystko runęłoby jak domek z kart. Plan bałkański Churchilla dawał nam niewielką nadzieję na prawdziwe wyzwolenie, lecz nawet, gdyby doszło do jego realizacji, to nadal byłaby to tylko niewielka nadzieja. Witaj w kolejnym artykule z serii o niemieckiej broni pancernej o Panzer 38 (t). Poprzednim razem opisywałem konstrukcję czechosłowackiego czołgu lekkiego, dziś zajmę się jego działaniami na polu walki. A walczył on przecież w czasie kampanii wrześniowej, we Francji w 1940 roku, na Bałkanach w roku następnym, a także w czasie operacji Barbarossa. I spisywał się całkiem dobrze. Zapraszam do lektury…Czołgi Panzer 38 (t) znalazły się na uzbrojeniu 3 Dywizji Lekkiej. W czasie kampanii wrześniowej walczyło ich 54 egzemplarze. zdj. 38 (t) – organizacja jednostekCzołgi Pzkpfw 38 (t) znalazły się na uzbrojeniu 3 Dywizji Lekkiej, do której włączono wszystkie wyprodukowane maszyny. Jej jedyną jednostką pancerną był 67 batalion, który składał się z dowództwa, plutonu łączności i trzech kompanii czołgów. W plutonie łączności był 1 Panzer 38 (t) i 2 kolejne w sekcjach siłą batalionu były trzy kompanie czołgów, w których było po 3 plutony czołgów średnich po 5 czołgów Panzerkampfwagen 38 (t) + 1 pluton czołgów lekkich. W dowództwie każdej kompanii dodatkowo były jeszcze 2 maszyny.. Razem było więc według etatów w batalionie 54 czołgi z Dywizja Lekka została utworzona 10 listopada 1938 roku, a pełną mobilizację przeprowadzono na 3 dni przed rozpoczęciem działań wojennych w Polsce. Dowodził nią generał major Adolf Kuntzen i była włączona do XV Korpusu Lekkiego 10 Armii w Grupie Armii „Południe”. Czołgi Panzer 38 (t) po mobilizacji przewieziono transportem drogowym na Dolny Śląsk, skąd miały wyruszyć do teraz do walk w kampanii wrześniowej…Panzer 38 (t) przeciwko Polakom – wrzesień 1939 roku3 Dywizja Lekka atakowała na prawej flance 10 Armii, na styku z oddziałami 14 Armii. Po rozbiciu polskich pozycji obronnych pod Częstochową czołgi Panzer 38 t atakowały w kierunku na Żarki i potem w kierunku Koniecpola. 6 września, właśnie pod Koniecpolem Niemcy stracili 2 maszyny, które zniszczone zostały przez polskie działa przeciwpancerne z Krakowskiej Brygady Kawalerii Armii „Kraków”.Po sforsowaniu Pilicy, czołgi Panzer 38 (t) zaatakowały miasteczka Włoszczowa, by w następnych dniach zdobywać Ostrowiec i Opatów. 8 września rano 3 Dywizja Lekka skierowała się na Zwoleń, aby odciąć w ten sposób odwrót polskiej Armii „Prusy”, wycofującej się za Wisłę. Wydzielony oddział miał wtedy zająć miasto Iłża, jednak całodobowe walki o to miasto przyniosło duże straty i zakończyło się połowie września czołgi Panzer 38 (t) wzięły udział w bitwie nad Bzurą, Uderzyły one z szosy Warszawa-Błonie na północ, w kierunku Kiernozi, aby zamknąć drogę ucieczki oddziałom z Armii „Poznań” i „Pomorze”. 21 września 3 Dywizja Lekka dotarła do Palmiru i wzięła udział w oblężeniu ciągu całej kampanii wrześniowej Niemcy stracili 7 czołgów Panzer 38 (t). Po zakończeniu działań w Polsce wszystkie dywizje lekkie zreorganizowano i przekształcono w dywizje pancerne. 3 Dywizja Lekka stała się 8 Dywizją teraz zobaczmy, jak radziły sobie czechosłowackie maszyny na Zachodzie 🙂Panzer 38 (t) w kampanii francuskiej – maj-czerwiec 1940 rokuW 1940 roku czołgi Panzer 38 (t) były na wyposażeniu dwóch dywizji pancernych – 7. i 8. Według etatów w ich pułkach pancernych (składających się z trzech batalionów pancernych) miało być:dowództwo pułku – pluton łączności sekcja dowodzenia 1 Panzer 38 (t) + 2 czołgi dowodzenia PzBfWg 38 (t) + pluton czołgów lekkich z 5 czołgami Panzer 38 (t)batalion pancerny miał dwie kompanie lekkie, każda po 15 czeskich czołgów + w dowództwie batalionu był pluton łączności z 1 Panzer 38 (t) i 2 czołgami dowodzenia + 3 zapasowe czołgi Panzer 38 (t)Tak więc każdy batalion miał 34 czołgi Panzerkampfwagen 38 (t) i dwa czołgi dowodzenia Panzerbefehlswagen 38 (t), co dawało razem w dywizji 118 czeskich czołgów bojowych i 4 czołgi Dywizja Pancerna, którą dowodził słynny generał Erwin Rommel, zapisała się złotymi głoskami w annałach kampanii francuskiej. Na jej uzbrojeniu, w chwili rozpoczęcia działań wojennych we Francji 10 maja 1940 roku, było 106 czołgów Panzer 38 (t). Dywizja, po sforsowaniu Mozy w pobliżu Dinant, by potem przełamać francuską obronę Linii Maginota i przedrzeć się do kanału La Manche, jako pierwsza niemiecka swojej niesamowitej szybkości i brawurowej walce, 7 Dywizja Pancerna otrzymała od Francuzów przydomek „Dywizji Duchów”, gdyż pojawiała się znienacka i nikt nie mógł przewidzieć, gdzie zaatakuję następnym razem. Podczas walk we Francji jednostka ta straciła 18 czołgów Panzer 38 (t).W walkach z radziecką bronią pancerną okazało się, że czeskie maszyny mogą być równorzędnym przeciwnikiem tylko dla czołgów lekkich T-26 i BT. W starciu z nowoczesnymi T-34 i KW nie miały praktycznie żadnych szans, gdyż ich pociski po prostu odbijały się od pancerzy. kolei 8 Dywizja Pancerna, którą dowodził generał Erich Brandenburg, posiadała 116 czołgów Panzer 38 (t) i 7 czołgów dowodzenia PzBfWg 38 (t). Walczyła w ramach XXXXI Korpusu Pancernego gen. Reinhardta, by w czerwcu przejść pod dowództwo gen. Guderiana. Czołgi z tej dywizji walczyły pod Rethel nad rzeką Aisne, Suispess i Bar-le-Duc, by zakończyć kampanię francuską pod Epinal i Charmes nad granicą walk we Francji okazało się, że czeskie czołgi są dużo lepsze od niemieckich odpowiedników. Potrafiły nawiązać skuteczną walkę z francuskimi czołgami lekkimi Renault R-35 i Hotchkiss H-39. Jednak już z cięższymi czołgami typu Somua S-35 czy Char B1 bis nie miały teraz przejdźmy do walk na Bałkanach w następnym roku…Panzer 38 (t) w Jugosławii i Grecji – kwiecień-maj 1941 rokuW walkach na Bałkanach uczestniczyła wspomniana już wcześniej 8 Dywizja Pancerna, która miała wtedy 118 czołgów Panzer 38 (t) i 7 czołgów dowodzenia PzBfWg 38 (t). Działała ona w ramach XXXXVI Korpusu Zmotoryzowanego, który rozpoczynał tą kampanię z Węgier, z rejonu między Kaposvar i Nagykanizsy. Według planu niemieckiego OKH, 8 Dywizja Pancerna miała działać przeciwko wojskom jugosławiańskiej 4 Armii, która broniła się w Chorwacji i na Bałkanach rozpoczęła się 6 kwietnia 1941 roku. Trzy dni potem 8 Dywizja Pancerna i 16 Dywizja Zmotoryzowana dostały rozkaz rozpoczęcia natarcia w kierunku Osijeka i Belgradu. 10 kwietnia czołgi Panzer 38 (t) zaatakowały z przyczółka pod Barcs, gdzie po kilku godzinach walk rozbiły wojska dywizji „Slavonskiej” i zajęły Daruvar i Slavonskij Pożega. Teraz droga do Belgradu stała otworem dla niemieckich zadaniem dla czołgów Pz 38 (t) z 8 Dywizji Pancernej było rozbicie jugosłowiańskiej obrony nad rzeką Sawa, zajęcie Valjewa i połączenie się z 1 Grupą Pancerną, atakującą z Bułgarii. 13 kwietnia czołgi Panzer 38 (t) wkroczyły do teraz najważniejsza i najtrudniejsza kampania w historii działań czechosłowackich czołgów 🙂Panzer 38 (t) w czasie operacji Barbarossa – czerwiec-grudzień 1941 rokuPodczas niemieckiej inwazji na Związek Radziecki aż pięć dywizji pancernych miało na swoim wyposażeniu czołgi Panzer 38 (t). Były to 7 i 8 Dywizja Pancerna, w których te maszyny działały już w czasie kampanii francuskiej w poprzednim roku i kilka miesięcy wcześniej na Bałkanach. Były też trzy sformowane na przełomie 1940-41 jednostki:7 Dywizja Pancerna – 118 czołgów Panzer 38 (t) i 10 czołgów dowodzenia PzBfWg 38 (t)8 Dywizja Pancerna – 107 czołgów Panzer 38 (t) i 7 czołgów dowodzenia PzBfWg 38 (t)12 Dywizja Pancerna – 107 czołgów Panzer 38 (t) i 10 czołgów dowodzenia PzBfWg 38 (t)19 Dywizja Pancerna – 118 czołgów Panzer 38 (t) i 7 czołgów dowodzenia PzBfWg 38 (t)20 Dywizja Pancerna – 113 czołgów Panzer 38 (t) i 10 czołgów dowodzenia PzBfWg 38 (t)8 Dywizja Pancerna działała w ramach 4 Grupie Pancernej gen. Hoepnera Grupy Armii „Północ” i atakowała w kierunku na Leningrad. Pozostałe dywizje pancerne walczyły w ramach 3 Grupy Pancernej gen. Hotha z Grupy Armii „Środek” i nacierały na Moskwę przez Mińsk, Witebsk, Smoleńsk i Wiaźmę. Na początku 1942 roku część czołgów Panzer 38 (t) poszło na uzbrojenie nowo sformowanej 22 Dywizji Pancernej. Walczyły na Krymie i nad Donem, by później, w listopadzie 1942 roku, zostały zniszczone pod walkach z radziecką bronią pancerną okazało się, że czeskie maszyny mogą być równorzędnym przeciwnikiem tylko dla czołgów lekkich T-26 i BT. W starciu z nowoczesnymi T-34 i KW nie miały praktycznie żadnych szans, gdyż ich pociski po prostu odbijały się od Panzer 38 (t) zostały wycofane z jednostek liniowych na początku 1942 roku. W następnych latach zostały przekazane do policji i do celów szkoleniowych. Część czołgów została użyta jako czołgi rozpoznawcze w pociągach pancernych. Pewna ilość czechosłowackich maszyn została sprzedana sojusznikom III jak radziły sobie czołgi z Czechosłowacji w wojskach niemieckich sojuszników?Panzer 38 (t) w innych armiachCzołgi LT vz 38 i LT vz 40 były używane przez Słowaków w ramach tzw. Rychle Dywizje, która była dywizją szybką armii ks. Tiso. Walczyły na Ukrainie w lipcu i sierpniu pierwszego roku wojny ze Związkiem Radzieckim. W czasie bitwy pod Lipowcem 22 lipca Słowacy stracili jeden 1942 roku słowackie czołgi walczyły o Rostów nad Donem. Podczas odwrotu z Kaukazu w 1943 roku zostało utraconych 5 maszyn. Ostatnim przypadkiem wykorzystania bojowego czołgów LT vz 38 w armii naszych południowych sąsiadów było Słowackie Powstanie Narodowe w 1944 roku. Broń pancerną użyto wtedy w walkach o Bańską Bystrzycę i Zvoleń. 3 czołgi LT vz 40 i 1 LT wz. 35 z plutonu porucznika Boudnara biło się w górach do końca II wojny czołg lekki Panzer 38(t) był z pewnością jedną z bardziej udanych maszyn początkowego okresu wojny. Choć był produkowany tylko do 1942 roku, jego podwozie okazało się na tyle uniwersalne, że na jego bazie do końca wojny budowano pojazdy pochodne. zdj. wikipedia. Bundesarchiv Bild 101i-265-0037-10Bieling CC-BY-SA używali swoich czołgów, oznaczonych jako 38M, aż do walk nad Donem w 1943 roku, potem przezbroili się na czołgi Turan. Bułgarzy wykorzystywali swoje egzemplarze do walk z partyzantami w teraz na krótkie podsumowanie…Panzer 38 (t) na polu walki – podsumowanieCzołgi Panzer 38(t) służyły w czasie kampanii wrześniowej w Polsce (3 Dywizja Lekka), w czasie ataku na Francję (7 i 8 DPanc) w 1940 roku i w początkowej fazie ataku na ZSRR (pięć dywizji pancernych). Od 1942 roku wycofywane z linii frontu, ponieważ nie były równorzędnym przeciwnikiem dla radzieckich Panzer 38(t) były równorzędnymi przeciwnikami dla sowieckich czołgów szybkich BT-7 i lekkich T-26, ale już w starciach ze średnimi T-34/76 i ciężkimi KW nie miały większych szans. W maju 1942 roku, Hitler uznał, że uzbrojenie i pancerz czołgów PzKpfw 38(t) jest zbyt słabe i ich dalsza produkcja jest bezcelowa. równoczesnie zaczęto wycofywać je z jednostek bojowych. Postanowiono kontynuować jedynie produkcję podwozi wykorzystywanych w wymienionych powyżej pojazdach czołg lekki Panzer 38(t) był z pewnością jedną z bardziej udanych maszyn początkowego okresu wojny. Choć był produkowany tylko do 1942 roku, jego podwozie okazało się na tyle uniwersalne, że na jego bazie do końca wojny budowano pojazdy maju 1940 roku czeskie czołgi Panzer 35(t) i 38(t) stanowiły 25%} niemieckich sił pancernych. Gdyby nie one kampania francuska przebiegała by zapewne zupełnie inaczej … . Przejęte czeskie czołgi okazały się bardzo wartościowym uzupełnieniem niemieckich sił pancernych. Panzer 38(t) były znacznie lepsze od Panzer I i Panzer II oraz porównywalne do wczesnych wersji czołgów Panzer Serdecznie i do zobaczenia następnym razemDamian Jarzynaautor blogaKliknij teraz w przycisk „Pobierz za darmo” aby odebrać fragment mojego ebookaPS. Jeżeli spodobał ci się ten artykuł, to proszękliknij w przycisk „Lubię to” iudostępnij go znajomym na Facebooku lubudostępnij go na forum z tematyki militarnej, np. go poniżejZnacznie poprawi to pozycje mojego bloga w wyszukiwarce Google i da mi motywacje do dalszej pracy i prowadzenia tego bloga. 1. Świat na drodze ku wojnie światowej 1. Nowe mocarstwa 2. Konflikty między europejskimi mocarstwami 3. Konflikty kolonialne 4. Wyścig zbrojeń 5. Rywalizacja na morzach 6. Wojna rosyjsko– –japońska 7. Konflikty na Bałkanach Uczeń: – wyjaśnia znaczenie terminów: trójprzymierze/państ wa centralne, trójporozumienie/en tenta, aneksja – zna daty: zawarcia trójprzymierza (1882), powstania trójporozumienia (1907) – wskazuje na mapie państwa należące do trójprzymierza i trójporozumienia, – wskazuje cele trójprzymierza i trójporozumienia Uczeń: – wyjaśnia znaczenie terminów: pacyfizm, kocioł bałkański – zna daty:wojny rosyjsko–japońskiej (1904–1905), I wojny bałkańskiej (1912), II wojny bałkańskiej (1913) – wskazuje na mapie państwa, które w wyniku wojen bałkańskich zdobyły największe tereny – omawia przyczyny narastania konfliktów między europejskimi mocarstwami Uczeń: – zna daty: podpisania układu rosyjsko– francuskiego (1892), podpisania porozumienia francusko– brytyjskiego (1904), podpisania porozumienia rosyjsko– brytyjskiego (1907), bitwy pod Cuszimą (1905) – wyjaśnia, jaki wpływ na ład światowy miało powstanie nowych mocarstw w drugiej połowie Uczeń: – zna daty: wojny rosyjsko–tureckiej (1877–1878), kongresu berlińskiego (1878), aneksji Bośni i Hercegowiny przez Austro–Węgry (1908) – przedstawia wpływ konfliktów kolonialnych na sytuację w Europie – opisuje sytuację na Bałkanach w drugiej połowie XIX w. Uczeń: – ocenia wpływ konfliktów kolonialnych na sytuację w Europie – ocenia wpływ konfliktów bałkańskichna zaostrzenie sytuacji międzynarodowej w Europie – wyjaśnia, na czym polegał wyścig zbrojeń – przedstawia przejawy rywalizacji mocarstw na morzach i oceanach – wyjaśnia, jakdoszło do wybuchu wojny rosyjsko– –japońskiej XIX i na początku XX w. – opisuje okolicznośc i powstania trójprzymierza i trójporozumienia – omawia przebiegwojny rosyjsko– –japońskiej i jej skutki – przedstawia przyczyny i skutki wojen bałkańskich 2. Na frontach I wojny światowej 1. Wybuch I wojny światowej 2. Wojna na morzach 3. Walki na zachodzie Europy 4. Walki na Bałkanach i we Włoszech 5. Wojna pozycyjna Uczeń: – wyjaśnia znaczenie terminów: Wielka Wojna, front – zna daty: I wojny światowej (1914– 1918), podpisania kapitulacji przez Niemcy w Compiègne Uczeń: – wyjaśnia znaczenie terminów: ultimatum, wojna błyskawiczna, wojna pozycyjna nieograniczona wojna podwodna, – zna daty: zamachu w Sarajewie (28 VI Uczeń: – wyjaśnia znaczenie terminu U–Boot – zna daty:wypowiedzenia wojny Serbii przez Austro–Węgry (28 VII 1914), bitwy nad Marną (IX 1914), bitwy pod Uczeń: – zna daty: przyłączenia się Japonii do ententy (1914), przyłączenia się Turcji do państw centralnych (1914), bitwy o Gallipoli (1915), przyłączenia się Bułgarii do Uczeń: – ocenia skutki ogłoszenia przez Niemcy nieograniczonej wojny podwodnej – omawia przebieg wojny na morzach i oceanach 6. Koniec Wielkiej Wojny 7. Kapitulacja Niemiec (11 XI 1918) – wymienia cechy charakterystyczne prowadzenia i przebiegu działań wojennych w czasie I wojny światowej 1914), przyłączenia się Włoch do ententy (1915), ogłoszenia nieograniczonej wojny podwodnej (1917), podpisania traktatu brzeskiego (3 III 1918) – wskazuje na mapiepaństwa europejskie walczące w Wielkiej Wojnie po stronie ententy i państw centralnych – przedstawia okoliczności wybuchu Wielkiej Wojny – wyjaśnia, jaki wpływ na przebieg wojny miało wprowadzenie nowych rodzajów broni Verdun (1916), bitwy pod Ypres (1915), ataku Niemiec na Belgię i Francję (VIII 1914),wypowiedzenia wojny Niemcom przez Stany Zjednoczone(IV 1917), kapitulacji Austro– –Węgier (XI 1918) – identyfikuje postacie:Franciszka Ferdynanda Habsburga, Karola I Habsburga, Wilhelma II, Paula von Hindenburga – przedstawia proces kształtowania się bloku państw centralnych i państw ententy państw centralnych (1915),zatopienia Lusitanii (1915), bitwy nad Sommą (1916),bitwy jutlandzkiej (1916), przyłączenia się Grecji do ententy (1917), buntu marynarzy w Kilonii (XI 1918) – wyjaśnia, jaki wpływ na losy wojny miała sytuacja wewnętrzna w Niemczech i Austro–Węgrzech – opisuje przebieg walk na froncie zachodnim – przedstawia przebieg walk na Bałkanach – ocenia skutki zastosowania przez Niemcy gazów bojowych – wskazuje przyczyny klęski państw centralnych – przedstawia okoliczności kapitulacji państw centralnych i we Włoszech Tajemnice sprzed wieków – Jakie były początki czołgów? 1. Pierwsze „zbiorniki” 2. Pierwsze czołgi na froncie 3. Powstanie sił pancernych 4. Walka w czołgach Uczeń: Uczeń: – wymienia zalety i wady zastosowania czołgów w czasie I wojny światowej Uczeń: – wymienia przykłady zastosowania czołgów w czasie I wojny światowej – wyjaśnia okoliczności narodzin broni pancernej Uczeń: – przedstawia okoliczności powstania brytyjskich sił pancernych i określa ich wartość bojową Uczeń: – ocenia użyteczność czołgów w prowadzeniu działań wojennych 3. I wojna światowa na ziemiach polskich 1. Walki na froncie wschodnim 2. Zniszczenia wojenne na ziemiach polskich 3. U boku państw centralnych 4. Formacje polskie Uczeń: – wyjaśnia znaczenie terminu Legiony Polskie – zna datę sformowania Legionów Polskich (1914) Uczeń: – wyjaśnia znaczenie terminów: kryzys przysięgowy, Polska Organizacja Wojskowa – zna daty: powstania Kompanii Kadrowej (1914), bitwy pod Gorlicami (1915), Uczeń: – wyjaśnia znaczenie terminów: Legion Puławski, Błękitna Armia – zna daty: bitwy pod Tannenbergiem (VIII 1914), bitwy pod Kostiuchnówką Uczeń: – wyjaśnia znaczenie terminu wojna manewrowa – zna daty: wkroczenia Kompanii Kadrowej do Królestwa Polskiego (6 VIII Uczeń: – porównuje taktykę prowadzenia działań na froncie wschodnim i zachodnim – ocenia sposób traktowania ziem polskich przez zaborców w czasie u boku Rosji 5. Wojsko polskie we Francji – identyfikuje postacie: Józefa Piłsudskiego, Romana Dmowskiego, Ignacego Jana Paderewskiego – przedstawia okoliczności, w jakich powstały Legiony Polskie i wskazuje cele ich działalności kryzysu przysięgowego (VII 1917), powstania Polskiej Organizacji Wojskowej (1914) – wskazuje na mapie rejony walk Legionów Polskich – omawia udział polskich formacji zbrojnych u boku państw centralnych i u boku ententy – wyjaśnia, jak zaborcy w czasie I wojny światowej traktowali ziemie Królestwa Polskiego (1916), bitwy pod Rokitną (1915), bitwy pod Kaniowem (1918) – identyfikuje postać Józefa Hallera – wskazuje na mapiepodział ziem polskich w 1915 r. – przedstawia genezę i organizacje Legionów Polskich – wyjaśnia, jakie znaczenie dla sprawy niepodległości Polski miała działalność Polskiej Organizacji Wojskowej 1914),powstania Komitetu Narodowego Polskiego w Warszawie (1914),powstania Naczelnego Komitetu Narodowego (1914), powstania Legionu Puławskiego (1914) powstania Komitetu Narodowego Polskiego w Lozannie (1917) – opisuje przebieg działań wojennych na froncie wschodnim – przedstawia okoliczności utworzenia wojska polskiego we Francji I wojny światowej – ocenia wkład Legionów Polskich w odzyskanie niepodległości przez Polaków 4. Rewolucje w Rosji 1. Rewolucja lutowa 2. Okres dwuwładzy Uczeń: – wyjaśnia znaczenie terminów: rewolucja Uczeń: – wyjaśnia znaczenie terminów: Uczeń: – wyjaśnia znaczenie terminów: dwuwładza, Uczeń: – wyjaśnia znaczenie terminów: eserowcy, Uczeń: – charakteryzuje okres dwuwładzy 3. Rosyjskie stronnictwa polityczne 4. Przewrót bolszewicki 5. Wojna domowa 6. Armia Czerwona 7. Rosja po rewolucji lutowa, rewolucja październikowa – zna daty: wybuchu rewolucji lutowej (III 1917), wybuchu rewolucji październikowej (XI 1917) – identyfikuje postać Włodzimierza Lenina – wymienia przyczyny i skutki rewolucji lutowej i październikowej bolszewicy, Rada Komisarzy Ludowych, Armia Czerwona, łagry – zna daty: wojny domowej w Rosji (1919–1922), powstania ZSRS (XII 1922) – identyfikuje postać Mikołaja II – wskazuje na mapie miejsce wybuchu rewolucji lutowej oraz ośrodki, które zapoczątkowały rewolucje październikową – przedstawia okoliczności wybuchu rewolucji październikowej i omawia jej Rząd Tymczasowy, biała gwardia, Czeka, dyktatura proletariatu, tezy kwietniowe – zna daty obalenia caratu przez Rząd Tymczasowy (15 III 1917),ogłoszenia tez kwietniowych przez Lenina (IV 1917)zamordowania rodziny carskiej (VII 1918) – identyfikuje postacie :Feliksa Dzierżyńskiego, Lwa Trockiego – omawia sytuację wewnętrzną w Rosji w czasie I wojny światowej – określa przyczyny, mienszewicy, kadeci – zna daty: powstania Rady Komisarzy Ludowych (XI 1917), ogłoszenia konstytucji (VII 1918) – identyfikuje postacie: Aleksandra Kiereńskiego, Grigorija Rasputina – wymienia rosyjskie stronnictwa polityczne i przedstawia ich założenia programowe – omawia przebieg rewolucji lutowej – omawia losy rodziny carskiej w Rosji – ocenia skutki przewrotu bolszewickiego dla Rosji i Europy przebieg – charakteryzuje sytuację w Rosji po rewolucji październikowej omawia przebieg i skutki wojny domowej w Rosji 5. Sprawa polska w czasie I wojny światowej 1. Państwa zaborcze a sprawa polska 2. Akt 5 listopada 3. Sprawa polska w polityce ententy 4. Polacy na konferencji paryskiej Uczeń: – wyjaśnia znaczenie terminu Akt 5 listopada (manifest dwóch cesarzy) – zna daty: wydania manifestu dwóch cesarzy (5 XI 1916), podpisania traktatu wersalskiego (28 VI 1919) – identyfikuje postacie: Ignacego Jana Paderewskiego, Romana Dmowskiego – wymienia postanowienia Aktu Uczeń: – wyjaśnia znaczenie terminu Rada Regencyjna – zna datę programu pokojowego prezydenta Wilsona (8 I 1918) – identyfikuje postacie: Thomasa Woodrowa Wilsona, Władysława Grabskiego – przedstawia stosunek państw centralnych do Uczeń: – zna daty: ogłoszenia odezwy cara Mikołaja II (1916),powstania Rady Regencyjnej (1917), odezw Rządu Tymczasowego i bolszewików (1917) – identyfikuje postacie: Aleksandra Kakowskiego, Zdzisława Lubomirskiego, Józefa Ostrowskiego, Georgesa Clemenceau,Davida Uczeń: – zna datę ogłoszenia odezwy Mikołaja Romanowa do Polaków (VIII 1914) – identyfikuje postacie Mikołaja Mikołajewicza, Karla Kuka, Hansa von Beselera – przedstawia zależności między sytuacją militarną państw centralnych i ententy podczas I wojny światowej a ich stosunkiem Uczeń: – ocenia, jakie znaczenie dla Polaków miał Akt 5 listopada i program pokojowy prezydenta Wilsona 5 listopada – wymienia postanowienia konferencji wersalskiej w sprawie polskiej sprawy polskiej – omawia sprawę polską w polityce państw ententy Lloyda George’a – omawia udział delegacji polskiej na konferencji wersalskiej do sprawy polskiej POWTÓRZENIE WIADOMOŚCI I SPRAWDZIAN Z ROZDZIAŁU V